به گزارش عصرشهروند ورزشی، باشگاه استقلال این روزها در شرایطی مشابه همه فصول اخیر، لیگ برتر را آغاز کرده است.
تغییرات مدیریتی در فصل نقل و انتقالات، حضور سرمربی جدید روی نیمکت، بازیکنانی در انتظار تعیین تکلیف، بخش جدانشدنی باشگاه استقلال در شش، هفت سال گذشته بوده است. حالا با حضور علی خطیر در مسند مدیرعاملی و جواد نکونام در راس کادر فنی، قاعده بازی به گونه دیگری تغییر پیدا کرده است.
عملیاتی‌نشدن وعده‌های مدیریت در پرداخت مطالبات بازیکنان، اتفاق جدیدی در باشگاه استقلال نیست اما سقف بودجه تعیین‌شده توسط فدراسیون فوتبال هم مزید بر علت شده تا علی خطیر و جواد نکونام، در دورترین فاصله ممکن قرار بگیرند.
در شرایطی که باشگاه استقلال با محدودیت منابع مالی دست و پنجه نرم می‌کند و از طرف دیگر بازیکنان کافی از دیدگاه کادر فنی در تیم حضور ندارد، ظهور اتفاقی تازه باعث شده تا کلاف اختلاف بین دو این دو چهره، پیچیده‌تر از هرزمان دیگری باشد.
خرید بازیکن از سوی مدیریت برای کادر فنی، بدعت جدیدی که در باشگاه استقلال گذاشته شده، اتفاق بی‌سابقه‌ای در سطح اول فوتبال دنیا نیست. به طور مثال باشگاه بزرگی چون بایرن مونیخ، سالهاست که بر اساس پروژه مدیریت ورزشی باشگاه، اقدام به تبیین فلسفه بازی، جذب سرمربی برای پیاده‌سازی این فلسفه و در ادامه تکمیل ابزار مورد نیاز بازی می‌کند. اما نکته اینجاست تمامی این موارد با سرمربی در زمان انعقاد قرارداد مرور شده و مربی آگاهانه هدایت این تیم را می‌پذیرد.
در باشگاه استقلال اما اوضاع به گونه دیگری پیش رفته است. علی خطیر در شرایطی که میانگین عمر مدیریتی تمام مدیران هفت سال اخیر باشگاه استقلال هرگز از یک فصل عبور نکرده، در شرایطی اقدام به جذب منتظر محمد، هافبک ملی‌پوش امید عراق، کرده که استقلال علاوه بر محدودیت در سقف بودجه، برای خرید بازیکن خارجی نیز محدودیت مالی جداگانه‌ای دارد و سرمربی تیم توقع دارد اولویت در این زمینه روی جذب بازیکنان مورد نظر خودش باشد. چه اینکه در پایان این سرمربی است که پاسخگوی نتایج تیم خواهد بود.
به هرحال آنچه مشخص است، در فصلی که استقلال به واسطه مشکلات متعدد مالی نیازمند حداکثر آرامش و حداقل اصطکاک بین ارکان تیم است، تا اینجا از این مهم محروم مانده و تنش در بین رئوس کادر فنی و مدیریتی در بالاترین میزان قرار دارد.
تنشی که شاید در ابتدا جواد نکونام به واسطه مصاحبه تند در بدو حضور مدیریت جدید سهم بیشتری در آن داشت اما در حال حاضر مدیریت باشگاه با جذب بازیکنِ خارج از لیست سرمربی، زمینه‌ساز بخش عمده آن است.
ضمنا، موضوع پر شدن سقف قرارداد باشگاه استقلال و نداشتن مجوز برای ثبت قرارداد تعداد زیادی از بازیکنان و کادر فنی در شرایطی که حتی یکی از اعضای هیئت مدیره (فرشید سمیعی) اعتقاد دارد بقیه تیم‌ها این سقف را رعایت نکردند، دیگر چالشی است که بین مدیریت و نکونام بروز کرده است. اگرچه در موضوع سقف قرارداد باید همه مطیع قانون باشند اما از آنجایی که فعالان فوتبال ایران از قیمت‌های موجود در بازار نقل‌و‌انتقالات باخبرند، می‌شود به این نتیجه رسید که این سقف حداقل از سوی چهار یا پنج تیم شکسته شده است. حتی اگر کاغذها چیز دیگر را نشان بدهند. پس در این شرایط، اعلام این مسئله که قراردادهای استقلال از سقف بیشتر است، شاید در همان بستر اختلاف شدید قابل درک باشد. منبع
