در قرن شانزده و هفده در اروپا به جای دارو آدم می‌خوردند
در گذشته گوشت انسان را به عنوان نوعی دارو و مکمل می‌خوردند که گاهی با شکلات یا نوشیدنی ترکیب می‌شد. این در حالی بود که اروپاییانی که به آمریکا و اروپا مهاجرت کرده بودند، بومیان را به خاطر اعمال آدمخواری و مذهبیشان «وحشی» می‌نامیدند.
در واقع این کار آنقدر رایج بود که مومیایی‌های مصری امروزه نادر هستند، اما نه به این دلیل که تعداد کمی از آن‌ها طی هزاران سال در مقبره هایشان جان سالم به در بردند، بلکه به این دلیل که از تعداد کمی از آن‌ها از توانستند از دست اروپاییان قرن هفدهم جان سالم به در ببرند.
مومیایی فرعون‌های مصری تا قرن بیستم به عنوان دارو در آلمان فروخته می‌شد. عکس بالا یک مومیایی فروش در سال ۱۸۷۵ است.
در قرون وسطی اگر بدن کسی هنگام مرگ تکان می‌خورد، فکر می‌کردند شیاطین بدون اینکه آن را کاملا احیا کنند، تسخیر کرده اند
مسیحیان قرون وسطی اعتقاد داشتند که شیاطین ارواح بدون جسم هستند و اغلب در جسد مرده‌ها ساکن می‌شوند. به همین دلیل هر جسمی که بعد از مرگ تکان می‌خورد بدون هیچ مراسمی طرد می‌شد.
برای صرفه جویی در فضا اسکلت اجساد دفن شده را به گور دخمه‌های زیرزمینی منتقل می‌کردند. با این روش بقایای بیشتری را می‌شد انبار کرد.
گوردخمه برنو (Brno) در جمهوری چک دومین گوردخمه بزرگ اروپاست. اغلب از استخوان‌ها برای مجسمه‌های تزئینی استفاده می‌شد، مثل لوستر‌هایی که کاملا از استخوان و جمجمه ساخته شده بودند.
رئیس قبیله فیجیان (Fijian) مشهورترین آدمخوار جهان است که هیچ چیز به جز گوشت انسان نمی‌خورده و در طول عمرش حداقل ۸۷۲ نفر را خورده است
ظاهرا او همیشه مقداری گوشت انسان همراه خود داشته که احتمالا به عنوان میان وعده می‌خورده است. او خودش کسی را برای خوردن نمی‌کشته و اغلب از قربانیان جنگ‌هایی استفاده می‌کرد که جنگجویان قبیله اش برایش می‌آوردند. احتمالا او بیش از ۸۷۲ نفر را خورده است، چون به ازای هر قربانی که می‌خورده سنگ‌هایی را به صورت منظم چیده است. اولین بار سنگ‌ها توسط مبلغان مسیحی کشف شدند، به نظر می‌رسید تعدادی از آن‌ها کم شده بودند، چون جایشان خالی مانده بود.
زمانی در هند مراسمی برگزار می‌شد که در آن زنان بیوه داوطلبانه خودشان را به آتش می‌کشیدند.
البته اگر بیوه‌ها این کار را نمی‌کردند از جامعه طرد می‌شدند به همین دلیل ترجیح می‌دادند داوطلبانه خودشان را بسوزانند. توضیحات متناقضی درباره دلیل این کار وجود دارد. برخی می‌گویند این کار برای حفظ احترام همسر سربازان بوده تا از تجاوز دشمنانی که شوهرانشان را می‌کشتند در امان بمانند. برخی می‌گویند همسایگان از این کار حمایت می‌کردند تا املاک شوهر را همسرش به ارث نبرد و برخی هم می‌گویند برای اجتناب از قتل مردان ثروتمند توسط همسرشان برای به ارث بردن ثروت آن‌ها بوده است.
مراسم خاکسپاری رئیس وایکینگ‌ها بسیار وحشیانه بوده، نه برای مرحوم بلکه به خاطر دختران برده‌ای که داوطلب می‌شدند تا در زندگی پس از مرگ با او باشند
به گفته محقق عرب قرن دهم «احمدبن فضلان» مراسم خاکسپاری رهبران وایکینگ‌ها طولانی و بی رحمانه بوده است. جسد او توسط مادری به نام «فرشته مرگ» ده روز در چادری در کشتی اش قرار داده می‌شد و دختر برده‌ای داوطلب می‌شده با او عالم پس از مرگ برود. فرشته مرگ خنجری در سینه دختر فرو می‌کند. سپس قایق سوزانده می‌شود. البته دقت این گفته‌ها مشخص نیست، اما شواهد نشان می‌دهد که زنان و بردگان در کنار رئیس قربانی می‌شدند.
رومیان از ادرار به عنوان دهانشویه استفاده می‌کردند
ظاهرا اگر ادرار زیاد بماند به آمونیاک تبدیل می‌شود که دندان را سفید می‌کنند. حتی کاتالوس، شاعر رومی هم در این باره نوشته است.
استفاده از پوست انسان به عنوان جلد کتاب در قرن هفده و هجده، به خصوص کتاب‌های آناتومی و عاشقانه
۴۷ کتاب با جلد پوست انسان در کتابخانه‌ها و دانشگاه‌های سراسر جهان وجود دارد. بیشتر این نمونه‌ها کتاب‌های آناتومی هستند که جلدشان پوست اجسادی است که برای تحقیق کالبدشکافی شده اند.
