چیزی که ممکن است به ذهن‌تان نرسد، گرفتگی سینوس‌هاست که اغلب علت پنهان بد بویی دهان است. ترشحات پشت بینی می‌توانند دهان را بد مزه کرده و موجب عفونت مزمن بینی شوند. هر چند به نظر می‌رسد بد بویی دهان ارتباط چندانی با سینوس‌ها نداشته باشد، اما ترشحات پشت بینی از علت‌های شایع هالیتوسیس یا بد بویی دهان هستند.
گرفتگی مزمن بینی چگونه منجر به بد بو شدن دهان می‌شود؟
غدد داخل بینی و حلق همیشه در حال تولید موکوس یا ترشحات هستند. موکوس ماده‌ای چسبناک است که غشای بینی را مرطوب و تمیز می‌کند و جلوی ورود ذرات خارجی به داخل بینی را می‌گیرد. ضمنا این ترشحات با نابود کردن باکتری‌ها و ویروس‌ها، با عفونت‌ها مبارزه می‌کنند.
بدن شما جوری طراحی شده که ترشحات اضافی در بینی باقی نماند. موکوس یا ترشحات با بزاق دهان ترکیب شده و به پشت حلق تراوش می‌کند که معمولا بلعیده می‌شوند. اما وقتی بدن شما، ترشحات غلیظ تری تولید می‌کند، عوارضی به جا می‌گذارد. شا تجمع ترشحات را در حلق‌تان یا تراوش آن را در پشت بینی‌تان حس می‌کنید، که به این حالت ترشحات پشت بینی گفته می‌شود.
بیماری‌هایی که موجب ترشحات پشت بینی و تنفس بد بو می‌شوند. سرماخوردگی معمولی یا آنفلوآنزا. آلرژی‌ها. سینوزیت یا عفونت سینوس. برخی از دارو‌ها شامل قرص‌های فشار خون یا قرص‌های جلوگیری از بارداری. انحراف بینی از کجا بدانید علت بد بویی دهان‌تان ترشحات پشت بینی است.
علائمی وجود دارد که نشان می‌دهد دلیل بوی بد دهان‌تان ترشحاتی است که در پشت بینی‌تان دارید:
نیاز مکرر به صاف کردن گلو. وقتی موکوس از سینوس‌های تراوش می‌کند اغلب در بالای حلق جمع شده و گلو را تحریک می‌کند.
نیاز به بلع مداوم یا احساس اینکه چیزی در حلق‌تان دارید.
گلو درد مداوم که حالت بیماری ایجاد نمی‌کند. ترشحات پشت بینی می‌تواند جلوی عملکرد مو‌های ریز بینی را بگیرد. در نتیجه موکوس روی مخاط بینی و حلق لایه بسته و التهاب و تحریک پذیری ایجاد می‌کند.
مشکل در تنفس در افرادی که ترشحات پشت بینی دارند بسیار شایع است. موکوس تجمع یافته در بینی می‌تواند تنفس از راه بینی را با مشکل مواجه کند. همچنین گلو درد و سرفه نیز تنفس از راه دهان را به سختی ممکن می‌کنند.
تمام این موقعیت‌های ناخوشایند می‌توانند دهان را بد بو کنند.
اگر علت ترشحات پشت بینی مشخص شود، درمان آن ساده خواهد بود، چون شیوه‌ی درمان بستگی به علت بیماری دارد.. عفونت‌های باکتریایی با آنتی بیوتیک درمان می‌شوند. اما این دارو‌ها ممکن است موقتا مشکل را برطرف کنند. در مورد سینوزیت مزمن، اغلب به عمل جراحی برای باز کردن انسداد سینوس‌ها نیاز است.. آلرژی‌ها نیز با اجتناب از آلرژن‌ها مثلا غذا یا گرده‌های بهاری قابل کنترل‌اند.. پزشک ممکن است برای کاهش این واکنش‌ها دارو‌هایی مانند اسپری‌های بینی استروئیدی (کورتیزون) و یا سایر انواع استروئید‌ها را تجویز نماید. واکسیناسیون نیز در برخی موارد مفید خواهد بود.
ریفلاکس اسید معده به مری نیز با شیوه‌های زیر قابل کنترل است:. بالاتر قرار دادن سر هنگام دراز کشیدن. پرهیز از خوردن غذا‌ها و نوشیدنی‌ها دو تا سه ساعت قبل از رفتن به رختخواب. حذف هر گونه غذای محرک (کافئین از متداول‌ترین محرک‌های خوراکی هستند). مصرف دارو‌های خنثی کننده‌ی اسید معده یا کاهنده‌ی آن دارو‌های ضد احتقان نیز می‌توانند مفید باشند، اما باید با احتیاط مصرف شوند، چون ممکن است فشار خون را افزایش بدهند، مشکلات قلبی ایجاد کرده و یا اختلالی در عملکرد تیروئید به وجود بیاورند. اسپری‌ها استروئیدی نیز باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.
