۱. خمیردندان
۵۰۰۰ سال پیش از میلاد
۵۰۰۰ سال پیش از میلاد، بابلی ها و مصری ها دندان های شان را با خاکستر سُم گاو نر، پوسته تخم مرغ و سنگ پا تمیز می کردند و برای مدت ها مزه این خمیردندان بهبود پیدا نکرد. در روم و یونان آنها کمی ساییدگی را دوست داشتند و برای همین اندکی استخوان خرد شده و پوسته صدف را هم به این ترکیبات اضافه کردند. در سال ۵۰۰ پیش از میلاد، چینی ها کمی چاشنی به خمیر دندان ها با جنسینگ و نعنا اضافه کردند. تمام این مواد در نهایت در قرن ۱۸ میلادی تبدیل به خمیردندان شدند. با همه اینها سفید کردن دندان و جلوگیری از پوسیدگی فقط با پیشرفت های اخیر حاصل شده است یعنی از سال ۱۹۱۴ به بعد.
۲. صابون
۲۸۰۰ سال پیش از میلاد
اولین تلاش شناخته شده برای تولید صابون مربوط به بابلی هاست. آنها با ترکیب چربی حیوانات، روغن و خاکستر چوب ترکیبی شوینده را برای ابزارها و لباس های شان تولید می کردند. مصری ها، رومی ها و یونانی ها هم با ترکیب روغن، نمک و چربی صابون درست می کردند اما عمدتا نه به دلیل استفاده بهداشت شخصی، بلکه برای استفاده های پزشکی. یکی از اولین پایه های صابون مدرن، صابون حلب از سوریه بود که در جاده ابریشم معامله می شد. وقتی که در آسیا، خاورمیانه و ایران این صابون خرید و فروش می شد، اروپایی ها متوجه این صابون شدند و در اسپانیا در پادشاهی کاستیل نوعی از این صابون در قرن ۱۲ میلادی ساخته شد که اکنون هم در دسترس است.
۳. شانه
۵۰۰۰ سال پیش از میلاد
انسان ها صدها هزار سال است که با خون آشام هایی به نام شپش مبارزه می کنند. یکی از ابتدایی ترین موارد استفاده از شانه به احتمال زیاد برای مبارزه با شپش ها بوده که قدمت آن به دوران نوسنگی باز می گردد. این شانه ها در مقبره های مصری یافت شده اند. همچنین گویا اسپارتی ها به نوع آرایش موهای شان اهمیت می دادند و خوش تیپ بودن همیشه برای شان مهم بوده است. در نهایت این ابزار به دلیل اهمیتی که داشته است به عنوان اولین دست سازهای بشر شناخته می شود.
۴. دستمال توالت
۵۰ سال پیش از میلاد
ما از زمان استفاده از تکه های اسفنجی بر چوب در حمام های رومی مسیر زیادی را آمده ایم. در ۵۰ پیش از میلاد، چینی ها کاغذ را اختراع کردند و امپراتوری از خاندان سانگ دستور داد کاغذهایی در ابعاد ۶۰ در ۹۰ سانتی متر برای استفاده دز توالت تولید شود. در این زمان باقی افراد در سراسر دنیا برای تمیزی از هر وسیله ای که دست شان به آن می رسید، استفاده می کردند. با این که این اختراع سابقه زیادی دارد، اما حقیقت این است که از سال ۱۸۵۷ بود که کم کم مورد استفاده عموم قرار گرفت.
۵. حمام
۱۷۶۷ میلادی
قبیله های باستانی سعی می کردند با استفاده از جریان های پرفشاری به نام «آبشار» خود را تمیز کنند و در نهایت انسان های قرن های بعدی سعی کردند مدل کوچکی از آن را در خانه های شان داشته باشند. خدمتکاران مصری با استفاده از کوزه، آب بر سر ارباب شان می ریختند، اما یونانی ها ایده بهتری داشتند. آنها با استفاده از کانال ها، آب پرفشاری را برای حمام های عمومی فراهم می کردند. رومی ها هم ایده یونانی ها را ادامه دادند تا قرن ها بعد یعنی سال ۱۷۶۷ اولین حمام مکانیکی ساخته شد و در نتیجه انسان ها توانستند در حریم خصوصی خود حمام کنند.
۶. مسواک
۳۵۰۰-۳۰۰۰ سال پیش از میلاد
اولین مسواک، دست انسان بود که با آن دندانش را تمیز می کرد اما طبق معمول این خلاقیت مصری ها و بابلی ها بود که با استفاده از جویدن تکه چوبی دندان های خود را تمیز می کردند. چینی ها این ایده را فراتر بردند و با تیز کردن یک سر چوب، آن را به عنوان خلال دندان مورد استفاده قرار دادند. تا قرن ۱۵، چینی ها با قرار دادن موهای خوک در سوراخ های ریزی که در استخوان یا بابمو ایجاد می کردند، از آن به عنوان مسواک استفاده کردند.
وقتی این طراحی به اروپا رسید، آنها از موی اسب استفاده کردند، چون نرم تر بود و همچنین برای خلال دندان به سمت استفاده از پر روی آوردند. اختراع مسواک مدرن کاری از «ویلیام آدیس» است که در سال ۱۷۸۰ آن را طراحی کرد. موهای نایلونی مسواک زمانی معرفی شد که مواد مصنوعی ساخته شدند. این مسواک ها در نهایت از سال ۱۹۳۹ همه گیر شدند تا امروز استفاده از آنها شایع است.
۷. بوزدا (دئودورانت)
۱۸۸۰میلادی
قبل از وجود این مواد برای برطرف کردن بوی بد عرق، مردم برای این کار از گیاهان خوشبو و روغن ها استفاده می کردند. مصری های باستان به خاطر عطرهای شان شهرت داشتند. تاثیر آنها بر روم و یونان باعث شد که عطرها گسترش پیدا کنند اما تا اوایل قرن ۱۹ طول کشید تا دئودورانت ها به بازار بیایند. بعد از آن محصولاتی به نام مام و ضد تعریق به بازار آمدند که بر لباس لکه به جا می گذاشتند. تا اواسط دهه ۵۰ میلادی، مام های رولی با ایده گرفتن از خودکار به بازار آمد و بعدها اسپری های ضد تعریق و خوشبو کننده هم بازار را اشباع کردند.
۸. برس (قشو، ماهوت پاک کن)
۵ قرن پیش از میلاد
این ابزار که شبیه وسایل شکنجه است، در یونان قدیم برای تمیز کردن بدن استفاده می شد. این وسیله به خصوص بین ورزشکاران طرفداران زیادی داشت، چون قبل از مسابقه به بدن خود روغن می مالیدند تا سنگ ریزه های زمین به بدن آنها آسیب نزند و بعد از آن با این وسیله خود را تمیز می کردند. این برس ها آنچنان مهم بودند که در مقبره افراد، این وسیله و قوطی روغن را هم دفن می کردند. رومی ها این سنت را ادامه دادند و به همراه خودشان در حمام این وسیله را می بردند تا خدمتکاران شان کار را برای شان انجام دهند.
۹. اندروپیرز
انگلیسی ۱۸۴۵-۱۷۷۰
او که در لندن سلمانی داشت، صابونی شفاف درست کرد. این صابون طرفداران زیادی در طبقات بالای اجتماع داشت. او به همراه نوه اش شرکتی تاسیس کرد که به خاطر تبلیغات پیشرویی که داشت، شهرت زیادی به دست آورد. آنها حتی از صابون خود به عنوان نمادی از امپراتوری ملنکه الیزابت استفاده کردند؛ با این پیام که آنها برای پاکیزه کردن تمدن ها آمده اند.
۱۰. جولز مونتنیر
آمریکایی ۱۹۶۲-۱۸۹۵
اولین دئودورانت ها باعث خارش می شدند و چندان مناسب نبودند. تا زمانی که این شیمیدان اهل شیکاگو، استاپت را درست کرد. این ماده شامل چیزهایی بود که باعث خارش نمی شد و بوی خوبی هم داشت. او طرح اختراع خود را در سال ۱۹۴۱ به ثبت رساند و محصولش را با شعار تبلیغاتی «پوف، اینم از عرق» به بازار معرفی کرد. این محصول مونتنیر را میلیونر کرد.
