همه چیز از سال ۲۰۰۹، اوج بحران‌های مالی جهانی شروع شد، که شرایط بانک‌ها برای ارزیابی تایید اعتبار تغییر کرد و یک مرد محلی به بانک گیلبرتو آمد تا یک وام کوچک بگیرد، اما طبق معیار‌های جدید شرایط دریافت وام را نداشت.
اما گیلبرتو به جای اینکه مثل بیشتر مدیران دست رد به سینه او بزند، مقداری پول از حساب یک مشتری ثروتمند برداشت و به حساب مرد فقیر ریخت تا واجد شرایط دریافت وام شود. اما این آغاز کار گیلبرتو به عنوان رابین هود امروزی بود. طولی نکشید که خبر سخاوت و خوبی مدیر بانک همه جای این شهر کوچک ۱۰۰۰ نفری پخش شد و سایر مردم هم برای دریافت وام نزد او رفتند.
او به آن‌ها هم با این روش کمک کرد، اما گفت خیلی زود این مبلغ را برگردانند تا ردی از او به جای نماند. همه آن‌ها با خوشحالی موافقت کردند، اما بسیاری از آن‌ها بدهی خود را برنگرداندند و باعث رسوایی گیلبرتو شدند. بعد از هفت سال، نام او به عنوان بانکدار رابین هود پخش شد و به دو سال زندان محکوم شد. اما از آنجا که او هیچ پولی را به حساب خودش انتقال نداده بود و این اولین جرم او بود، حکم تعلیقی گرفت و در واقع اصلا به زندان نرفت. بااین حال ماجرای او پایان شادی نداشت. چون شغل را از دست داد و خانه اش توسط دولت مصادره شد.
