ماجرای شگفت‌انگیز مرد ۲۶ ساله‌ای که پیوند صورت را تجربه کرد!

تصویر کامرون قبل از خودکشی

این جراحی پیوند صورت موفقیت آمیز ژانویه گذشته صورت گرفت، اما در روز‌های گذشته رسانه‌ای شده است. اگر چه این دومین پیوند صورتی است که رودریگز در این مرکز درمانی انجام می‌دهد، اما از این جهت منحصربفرد است که کامرون برای دریافت این صورت جدید تنها ۱۸ ماه پس از آسیبی که به صورتش وارد شد صبر کرد.

به گفته دکتر رودریگز بسیاری از افراد برای سال‌ها از چنین ضایعاتی رنج می‌برند تا اینکه تغییری در شرایط آن‌ها در نتیجه جراحی پیوند صورت رقم بخورد. همچنین کامرون نسبت به بیمار دریافت کننده پیوند صورت در مرکز درمانی لنگون، زمان بسیار کمتری را پس از جراحی و در دوران نقاهت در بیمارستان گذراند. این دومین جراحی پیوند صورت این مرکز درمانی و تقریباً مورد جهانی است که به انجام می‌رسد.

ویلیام فیشر، اهدا کننده صورت

کامرون آندروود در یوباسیتی، کالیفرنیا بدنیا آمده و بزرگ شد و اواخر هفته خود را به ماهیگیری، شکار و اسکی در کنار خواهران و برادران بزرگ ترش- جولی، آرون و برد- می‌گذراند. در نوجوانی، کامرون با افسردگی روبرو شد و خانواده اش نیز این موضوع را تایید کرده اند. در دهه سوم زندگی، کامرون برای درمان خودسرانه افسردگی خود به مصرف الکل روی آورد. بورلی بیلی پوتر، مادر کامرون، درباره شرایط فرزندش در آن دوران چنین می‌گوید: «تقلای او را می‌دیدم، او شاد نبود، اما هرگز فکر نمی‌کردم که به خودش آسیب بزند».

در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۶، کامرون در یکی از سخت‌ترین روز‌های خود مقدار زیادی الکل مصرف کرده و سعی کرد به زندگی خود پایان دهد. او را پس از شلیک گلوله به صورت خود به مرکز درمانی برده شد. وقتی که کامرون از کما خارج شد، حتی ماجرای خودکشی را نیز به یاد نمی‌آورد و از کاری که کرده بود شوکه شد. او به مدت ۵ ماه در بیمارستان باقی ماند و تحت ۳ عمل جراحی پیوند گرافت پوستی قرار گرفته تا بخش‌هایی از صورتش بازگردانده شوند. در این مدت، بورلی هیچگاه فرزندش را تنها نگذاشت و برای این که به فرزندش نزدیک باشد در یک خانه سیار در پارکینگ بیمارستان ساکن شد. اگر چه کامرون در نهایت در دسامبر ۲۰۱۶ از بیمارستان مرخص شد، اما نمی‌توانست از زندگی روزمره لذت ببرد.

او دیگر نمی‌توانست صدای خرد شدن چیپس در دهانش را تجربه کند، زیرا خوردن غذا‌های خشک و جامد برایش یک چالش بزرگ بود. دیگر خبری از خنده و حتی لبخند نبود و ارتباط برقرار کردن با دیگران نیز بسیار دشوار شده بود. او بیشتر ترجیح می‌داد حرف هایش را در قالب پیام‌های نوشتاری انتقال دهد و صحبت نمی‌کرد. او که در گذشته جوانی بسیار فعال و پر جنب و جوش در محیط بیرون از خانه بود دیگر نمی‌توانست همراه خانواده اش برای گلف و اسکی بیرون برود. رودریگز شرایط کامرون را چنین توسط می‌کند: «زندگی او متوقف شده بود».
اگر چه خانواده آندروود از همان ابتدا امیدوار بودند که پیوند صورت می‌تواند کامرون را بار دیگر به جنب و جوش بیاورد، اما تنها زمانی آینده پسر کوچک خانواده روشن جلوه کرد که مادر او یک نسخه از مجله People را از فروشگاه محلی خریده و به خانه برد. در داخل این مجله مقاله‌ای در مورد موفقیت جراحی‌های پیوند صورت اجرا شده توسط دکتر رودریگز نوشته شده بود. بورلی از این مقاله به وجد آمده و به این نتیجه رسید که بهترین پزشک برای رهاندن پسرش از شرایط بغرنج کنونی را پیدا کرده است.

در نهایت در جولای ۲۰۱۷، اسم کامرون آندروود به لیست انتظار افراد خواهان دریافت صورت اضافه شد. در طی دوران انتظار و از آنجایی که بیماران باید از لحاظ بدنی برای یک جراحی سخت آماده باشند، کامرون همراه برادرش به باشگاه ورزشی می‌رفت. هیچ کس نمی‌دانست که کامرون چه مدت باید منتظر بماند تا یک صورت اهدایی برای وی پیدا شود.

به گفته دکتر رودریگز این کار مانند پیدا کردن سوزن در انبار کاه بود، زیرا گروه خونی، آنتی بادی، رنگ پوست، رنگ مو و ساختار استخوانی صورت اهدا کننده و دریافت کننده باید با هم متناسب می‌بود. اما کامرون مدت زیادی برای پیدا کردن چنین اهدا کننده‌ای صبر نکرد.

ویلیام فیشر ۲۳ ساله، ساکن منهتن که از قبل برای اهدای اعضای بدن خود پس از مرگ اقدام کرده  بود. در ۵ ژانویه ۲۰۱۸، دکتر رودریگز و تیم همکارانش جراحی‌های متعددی را برای پیوند صورت ویلیام به صورت کامرون انجام دادند. در اتاق عمل، گروهی از جراحان صورت ویلیام را برداشته و گروهی دیگر کامرون را برای دریافت این هدیه باارزش اماده می‌کردند. در آخرین روز‌های منتهی به این جراحی تاریخی، رودریگز و تیمش ۷ بار عملیات را تمرین کردند تا برای انجام سخت‌ترین جراحی خود آمادگی کامل داشته باشند.

این پیوند صورت یکی از پیشرفته‌ترین جراحی‌های نوع خود از لحاظ فناوری‌های مورد استفاده بود. تیم جراحی از مدل‌های سه بعدی برای اطمینان از اینکه صورت اهدایی با ساختار صورت کامرون متناسب است استفاده کردند. حتی یک صورت پرینت شده سه بعدی نیز ساخته شده و جایگزین صورت ویلیام، اهدا کننده صورت، شد. جراحی کاملاً بی نقص به پایان رسید و کامرون بسیار زودتر از مدت مورد انتظار از بیمارستان مرخص شد. او دیدن صورت جدیدش را بسیار سخت و دردناک توصیف کرده، زیرا به مانند این بوده که یک شبه به شخصی جدید با صورتی جدید تبدیل شده باشد. علیرغم بهبودی سریع، کامرون هنوز مشکلات زیادی پیش رو دارد، زیرا حس کامل صورتش هنوز بازنگشته است.

مدت زمان زیادی طول خواهد کشید تا اعصاب بازسازی شوند، از این رو کامرون برای بدست آوردن مهارت‌های حرکتی صورت خود باید سال‌ها صبر کند. اما کامرون در کمتر از یک سال بار دیگر به فعالیت‌های مفرح پیش از خودکشی اش بازگشته و چند ماه پس از جراحی پیوند صورت همراه برادرش به اسکی رفت. اما حرف زدن بزرگ‌ترین چالش و مشکل کامرون پس از جراحی بوده است. همچنین وی گفته که دلش برای شغلش به عنوان جوشکار و اپراتور دستگاه تنگ شده و در ماه‌های آینده قادر خواهد بود به سر کار خود بازگردد.