به گزارش عصر شهروند ورزشی ، انتخاب‌های چند سال اخیر وزارت ورزش برای مدیریت استقلال و پرسپولیس بیشتر از آنکه از بین اهالی فوتبال و پیشکسوتان این دو باشگاه باشد، از صنف‌های مختلف غیرورزشی بوده است.
انتخاب مدیرعامل جدید باشگاه پرسپولیس پرونده «ورزشی زدایی» در مدیریت دو تیم پرطرفدار تهران را تکمیل تر از قبل کرد و باید دید ثمره این انتخاب که بازهم از دل مدیران وزارت ورزش است برای باشگاه سرخ پایتخت چه خواهد بود.
استقلال و پرسپولیس که در سالهای اخیر با بی ثباتی مدیریتی مواجه بوده‌اند و نتوانسته‌اند ساختار درستی برای حرکت به سمت حرفه‌ای شدن ایجاد کنند، مدیرانی را بالای سر خود دیده‌اند که یا از کارمندان وزارت ورزش بوده‌اند و یا از دوستان و نزدیکان وزیر ورزش.
ایرج عرب از مدیران پرسپولیس که مدیر حراست وزارت ورزش بود
در استقلال اعضای هیأت مدیره و سرپرست مدیرعاملی این باشگاه در سالهای اخیر قبل از آنکه وارد فوتبال شوند کارخانه دار و هتل دار بوده‌اند و یا شغل‌هایی داشته‌اند که خیلی به ورزش ارتباط نداشته است. آنها که پول داشته‌اند و برای رسیدن به شهرت وارد فوتبال شدند و با گرفتن عکس‌های پرتعداد با ورزشکاران به خواسته شأن رسیدند.
اسماعیل خلیل زاده از مدیران باشگاه استقلال که هتل دار است
عبدیان از مدیران باشگاه استقلال که کارخانه دار است
در پرسپولیس هم اوضاع بهتر از رقیب سنتی نبوده و مدیرانی انتخاب شده‌اند که یا کارمند وزارت ورزش بوده‌اند یا از دوستان مسعود سلطانی فر. البته از میان مدیران پرسپولیس تنها محمدحسن انصاریفرد پیشکسوت این تیم بوده و عرب و رسول پناه کارمند حراست وزارت ورزش و دوست وزیر بودند و به مدیریت باشگاه رسیدند.
مهدی رسول پناه از مدیران پرسپولیس که یک دندانپزشک است
حالا یک حراستی دیگر به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب شده است. جعفر سمیعی در شرایطی به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب شد که هیچ سابقه ورزشی ندارد و در اکثر مسئولیت‌هایی که داشته عنوان «حراست» کنارش بوده است.
جعفر سمیعی مدیرعامل جدید پرسپولیس که مدیرکل حراست وزارت ورزش است
مشخص نیست وزارت ورزش با کدام برنامه و استراتژی یک حراستی دیگر را به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب کرده است. اگر قرار بود حراستی‌ها اوضاع باشگاه پرسپولیس را درست کنند و با فساد و باندبازی مبارزه کنند باید پیش از این ایرج عرب این کار را انجام می‌داد!
