لیزا قلاب بافی و بافتنی را از ۱۰ سالگی آغاز کرد و آنقدر در آن مهارت یافت که وقتی به مدرسه هنر رفت شروع به ساخت مجسمه‌های بافتنی کرد. همه چیز با بافت مجسمه معلم کلاس اولش شروع شد که آنقدر خوب شد که تصمیم گرفت مجسمه همه مردم روستا را ببافد.
لیزا با آنها قرار می‌گذاشت تا تصمیم بگیرد در چه ژستی آنها را بسازد، سپس از همه جهت از آنها عکس می‌گرفت، اندازه‌هایشان را می‌گرفت و به رفتارشان توجه می‌کرد تا شخصیت آنها را بهتر در آثارش منعکس کند.
لیزا بیشتر از عکس‌هایی که می‌گیرد استفاده می‌کند، اما وقتی به صورت و دست‌هایشان می‌رسد، دوباره با مدل‌ها ملاقات می‌کند تا شخصیت منحصر به فرد آنها را بهتر بررسی کند. او زمان و انرژی زیادی روی کارهایش می‌گذارد و همه جزئیات را بهترین شکل ممکن اجرا می‌کند.
لیزا برای اینکه مطمئن شود مجسمه‌های بافتنی‌اش صاف می‌ایستند، اسکلتی از میلگرد می‌سازد و از سیمان هم برای سنگین کردن آنها استفاده می‌کند. همه مجسمه‌های او بافتنی یا قلاب بافی هستند و ساخت هرکدام حداقل ۳ ماه طول کشیده است
