به گزارش عصر شهروند ، در سال ۱۳۹۸ علاوه بر ارائه بسته نقدی حمایت معیشتی از سوی دولت تغییراتی در تعدادی یارانه بگیران نیز ایجاد شد. بر این اساس یک جمعیت ۶۰ میلیون نفری در صف دریافت یارانه معیشتی قرار گرفتند و چندین میلیون نفر نیز از دریافت کنندگان یارانه نقدی ۴۵ هزار تومانی حذف شدند، که نحوه حذف خانوارها در سطح کشور باعث اعتراض تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس شد. همین موضوع باعث شد تا مجلس پیشنهاد تلفیق این دو یارانه و بازگرداندن حذف شدگان با پرداخت یارانه تلفیقی ۷۲ هزار تومانی را مطرح کند اما در آخرین روزهای سال ۹۸ این پیشنهاد از بسته بودجه‌ای کمیسیون تلفیق حذف شد.
در مدل وزارت کار یک جدول مشخص برای افراد مشمول یارانه طراحی شده بود که در نهایت هیئت دولت نیز قسمت عمده ای از این مدل را پذیرفت و بر این اساس جمعیت مشمول یارانه با تاکید بر سقف درآمدی و تملک مسکن و خودرو تفکیک شدند.
پژوهشکده مرکز آمار ایران در واکنش به مدل پرداخت یارانه نقدی در اسنفد ماه سال قبل گزارشی را تهیه کرده است که درآن به ۴ مولفه اصلی مورد نیاز برای شناسایی پردرآمدها اشاره می کند. بر این اساس چهار مولفه زیر یعنی شرایط اقلیمی، بعد خانوار و محل سکونت در کنار میزان درآمد باید به عنوان معیارهای شناسایی مشمول استفاده شوند. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که عامل شرایط اقلیمی چگونه درمعیارهای حذف یارانه لحاظ شده است.
در ادامه سهم یارانه از درآمد خانوارها در نقاط مختلف کشور (مناطق شهری) قابل مشاهده است. بر این اساس در پایان سال ۱۳۹۷ در مناطق شهر نشین استان سیستان و بلوچستان ۱۸ درصد از درآمد افراد از طریق یارانه نقدی تامین شده است.
