تصور می‌شود در نزدیکی چشمه‌های ریتمیک یک غار بزرگ زیرزمینی با جریان آب دائمی وجود دارد. خروجی غار یک لوله باریک است که ابتدا به سمت بالا رفته و سپس به شدت خم می‌شود تا به چشمه می‌رسد. همانطور که آب غار را پر می‌کند لوله نیز پر می‌شود. وقتی سطح آب به بالاترین نقطه در لوله می‌رسد، از خمیدگی سرازیر می‌شود و به سمت چشمه می‌ریزد. این باعث یک اثر سیفونی می‌شود که آب را از غار می‌کشد تا آن را خالی کند. وقتی سطح آب افت کرد هوا وارد لوله می‌شود، سیفون را می‌شکند و چشمه متوقف می‌شود. سپس دوباره سطح آب غار افزایش می‌یابد و چرخه تکرار می‌شود.
چشمه‌های ریتمیک پدیده‌ای نادر هستند. احتمالا بیش از صد چشمه ریتمیک در جهان وجود ندارد. بزرگترین چشمه ریتمیک جهان، چشمه اینترمیتنت است که در وایومینگ قرار دارد. چشمه ریتمیک دیگر در تنسی قرار دارد. این چشمه دوره ۲ ساعت و ۴۷ دقیقه‌ای دارد و جریان آن از یک چند قطره تا ۲۰۰۰ لیتر در دقیقه متغیر است.
