به گزارش عصرشهروند، پلاستیک تمام اطراف مارا احاطه کرده است. بهتر است بگوییم پلاستیک مارا بلعیده است. کدام بوستان یا پارک را رفته اید که گوشه ای از آن را پلاستیک های مصرف شده بد منظره نکرده باشد؟ کدام جنگل زیبا را رفته اید که انواع پلاستیک از کیسه های پلاستیکی تا ظروف یکبار مصرف به درختان زیبای جنگل آویزان نشده باشد؟
اصلا چرا راه دور می رویم؟! همین اتوبان قم که اکثر تهرانی ها حداقل سالی یکبار از آن عبور می کنند را اینبار با دقت نگاه کنید. بیابان به آن زیبایی پر است از لشکری از کیسه های پلاستیکی طی چندین سال هر کدام از من و شما هنگام گذر از این اتوبان چندتا از آنها را رها کرده ایم و حالا این بزرگراه با انبوهی از کیسه های پلاستیکی محاصره شده است. که هر لحظه از تعداد آنها کم که نمی شود هیچ ، هر روز بر تعداد آنها افزوده می شود.
اما من و شما بی تفاوت به همه این اتفاقات! بی تفاوت به اینکه گذشته گان چه شهری به ما تحویل داده اند و ما چه شهری تحویل آینده ها می دهیم؟!
اما من و شما چکاری از دستمان برمی آید؟
من و شما می توانیم کمتر پلاستیک استفاده کنیم. می توانیم هر وقت به طبیعت یا بوستان و پارکی می رویم و هرکجا که پلاستیک دیدیم حداقل آنها را جمع آوری کنیم. می توانیم به خانواده خود آموزش دهیم و از آنها هم بخواهید به شما کمک کنند. وقتی این چنین کارها را انجام دهید در واقع به پویش نه به پلاستیک پیوستید. بنده هم با نوشتن این مطلب به پویش نه به پلاستیک پیوستم.
اولین قدمها یک مقدار شاید سخت باشد اما در نظر داشته باشید هر پلاستیکی که کمتر تولید شود به خودمان کمک کرده ایم که سالمتر زندگی کنیم.
چرا هنگام خرید میوه و نان با خودمان کیسه ای پارچه ای نمی بریم که هم هزینه کمتری بابت پلاستیک یکبار مصرف بدهیم و هم محیط زیست را کمتر آلوده کنیم؟
موضوع استفاده کمتر از پلاستیکها فقط محدود به آلودگی محیط زیست نمی شود. امروز بشر متوجه خطر ریز پلاستیکها یا میکرو پلاستیکها شده است.
پلاستیکها با تجزیه نیز از بین نمی روند و مشکل آنها در طبیعت حل نمی شود. درصد زیادی از مواد شیمیایی پلاستیکها برای صدها سال در محیط زیست و طبیعت باقی می مانند. ریز پلاستیکها علت اصلی آلودگی آبها هستند. همین آبی که از رودخانه ها جاری می شود و پشت سدها برای آشامیدن ما جمع و در نهایت تصفیه می شود.
در فرآیند تصفیه این ریز پلاستیکها قابل جدا سازی نیستند و همراه با آب آشامیدنی وارد بدن ما می شود.
علاوه بر این بسیاری از موجودات ریز دریایی یا رودخانه ها از این ریز پلاستیکها تغذیه می کنند و تغذیه ماهی ها از این موجودات ریز ، زنجیره غذایی را آلوده می کند. در نتیجه پلاستیک وارد زنجیره غذایی شده و در سطوح بالای هرم غذایی انباشته می شوند.
و از آنجا که برخی از این مواد شیمیایی سرطان زا بوده ، در نهایت دود تمام این اهمال کاری من و شما به چشم خودمان برمی گردد. چند بیمار سرطانی در اطراف خود می بینید؟! شاید بیماری یکی از آنها نتیجه همین میکرو پلاستیکها باشد؟ و شاید خدای نکرده نفر بعدی من و شما باشیم.
پس اینبار که برای خرید میوه یا نان مراجعه کردیم ، همراه خود کیسه پارچه ای ببریم و کمتر از پلاستیک استفاده کنیم و اگر برای طبیعت گردی رفتیم حتما با همراهی دوستان و خانواده ساعتی را برای جمع آوری پلاستیکها وقت بگذاریم.
اینگونه هم خودمان به پویش نه به پلاستیک پیوستیم هم بقیه را تشویق می کنیم.
