این سازمان بین المللی در تازه ترین گزارش خود با ارائه آماری شرح داده است که چرا زنان در همه جای دنیا به ویژه در کشورهای ثروتمند عمر طولانی تری نسبت به مردها دارند.
این مطالعه نشان می‌دهد که دیدگاه و نگرش مردان و زنان نسبت به مراقبت بهداشتی متفاوت است به گونه‌ای که مردها در مقایسه با زنان اغلب در مواجهه با یک بیماری مشابه، کمتر به دنبال مراقبت‌های بهداشتی هستند.
برای مثال در کشورهایی که با اپیدمی ایدز مواجه هستند، مردان به مراتب کمتر از زنان تست اچ آی وی انجام می دهند، کمتر به درمان‌های آنتی رتروویرال دسترسی دارند و بیش از زنان بر اثر بیماری‌های مرتبط با ایدز جان خود را از دست می‌دهند یا در مورد بیماری سل، مردان به مراتب کمتر از زنان مبتلا به دنبال درمان خود می روند.
همین عامل توجیه می کند که چرا در مناطقی که دسترسی زنان به خدمات بهداشتی محدود و پایین است این شکاف طول عمر بین دو جنسیت به میزان چشمگیر کاهش پیدا میکند و در نقاطی از جهان که زنان از بهداشت کافی برخوردار نیستند، فاصله آماری بین مرگ و میر زنان و مردان اندک می‌شود.
در این نقاط از جهان، مرگ در پی زایمان، اصلی‌ترین عامل مرگ زنان معرفی شده است.
در عین حال نرخ امید به زندگی به شدت تحت تاثیر درآمد است به طوری که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ میلادی نرخ امید به زندگی در کشورهای کم درآمد ۱۸.۱ سال پایین تر از کشورهای با درآمد بالا بوده است.
این گزارش همچنین به تفاوت عوامل مرگ و میر بین زنان و مردان اشاره دارد به طوری که از ۴۰ عامل اصلی مرگ، ۳۳ عامل به طور مشخص در کاهش عمر متوسط مردان در مقایسه با زنان نقش داشته است.
همچنین در حوزه‌هایی چون قتل، حوادث جاده‌ای، خودکشی یا بیماری‌های قلب و عروق آمار مرگ و میر مردها بالاتر از زنان است.
میانگین طول عمر انسان‌ها در جهان طی دهه‌های اخیر ۵.۵ سال افزایش یافته و بنا بر داده‌های سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۰ متوسط طول عمر در جهان ۶۶.۵ سال بود اما این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۷۲ سال افزایش یافت.
