این کلبه‌ها امروزه رایج نیستند، اما در قرن ۱۷ و ۱۸ برخی از فقیرترین مردم کشور در این کلبه‌ها زندگی می‌کردند. بسیاری از این کلبه‌ها فقط یک اتاق داشتند و اغلب در دامنه تپه ساخته می‌شدند. سه دیوار کلبه از چوب ساخته می‌شد و تپه دیوار پشتی و چهارم را تشکیل می‌داد. این سبک ساختمان در جنوب و جنوب غربی سوئد که در آن چوب گران بود رایج بود. مردمی که در این کلبه‌ها زندگی می‌کردند همیشه فقیر بودند و در ملک شخص دیگری زندگی می‌کردند و کارهای موقتی مثل صنایع دستی انجام می‌دادند و هرگز مالیات پرداخت نمی‌کردند بنابراین مورد نفرت دولت بودند. گاهی صاحبان زمین اجازه می‌دادند بخش کوچکی از زمینشان را سیب زمینی بکارند یا به عنوان باغ استفاده کنند. چنین کلبه هایی معمولا در زمین‌های غیرحاصلخیز یا زمین‌های عمومی روستا ساخته می‌شد.
