به گزارش عصر شهروند، ماجرا از آنجا آغاز شد که فرانک آرتا در توئیتی از پیروز حناچی شهردار تهران خواست به وضعیت متکدیان و به خصوص کودکان شیشه پاکن کن سر چهارراه های تهران رسیدگی کند.
آرتا نوشت: آنها به راحتی وارد حریم خصوص ما میشوند. هروقت پشت اتومبیل هستم با زور و گاهی با فحش شیشه ماشینم را تمیز میکنند و به راحتی روی اعصاب انسان می رن!
ملیحه حسینی هم در پاسخ به توئیت فرانک آرتا نوشت: تازه از کارواش آمدی داری پشت چراق قرمز به شیشه برق افتاده ماشینت لبخند میزنی که یهو آب چرک و سیاه با دستمال کثیف میافتد به جان ماشین. فریاد بزنی متهم میشوی به کودک آزاری، بی محلی کنی میشوی سنگدل، پول کم بدهی بهت میگه گدا و یک لگد حوالت میکنه.
تقریبا هر روز این لگد حواله ماشین من میشود.
عباس طهماسبی هم نوشت: تا میان سمت شیشه من برف پاک کن رو میزنم.
اظهارات این سه خبرنگار خصوصا ملیحه حسینی که در توئیت دیگری نوشته بود: همین روزا اگه دیدین یه نفر داره یکی از این بچههای کارو رو تو خیابون می زنه منم!
خشم فراوانی را متوجه آنها کرد.
عبدالرضا داوری از نزدیکان محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق در توئیتی نوشت: اصلاح طلبی در ایران از ورطه #راست گرایی و نمایندگی #فرادستان به مغاک #فاشیسم سقوط کرده است. دیروز مشاور زنان شان از عقیم سازی زنان معتاد گفت و وزیر بهداشت شان، بیشنهاد توقف درمان بیماران کم درآمد را داد و امروز نویسندگان رسانه هایشان خواستار سرکوب کودکان کار شدهاند.
https://twitter.com/AbdolrezaDavari/status/1070802144851316736
مریم طالشی یکی دیگر از خبرنگاران اصلاح طلب نوشت: اونا فقط بچهن و تنها فرقشون با بچههای دیگه اینه که اونقدر شانس نداشتن که توی خانوادهای با شرایط نرمال به دنیا بیان. ما که این شانس رو داشتیم، نباید مسئولیت اجتماعیمون رو در قبالشون فراموش کنیم.
https://twitter.com/MaryamTaleshi/status/1070443181542649856
فریده خزائی هم در واکنش به این توئیتها نوشت: خب چرا متوجه نیستین! قطعن شیشه ماشینشون خیلی مهمتر از یه بچه لابد کثیف و چرکه! انقدی ک بخاطرش میتونه حتا بچه رو بزنه، قبلشم گفته ک اگ دیدینش تعجب نکنین! شیشه ماشینه تازه از کارواش اومدشه! میفهمی! شیشه ماشینشه!
https://twitter.com/faridehkhazaee/status/1070400096079147014
بهنام صابر نعمتی نیز نوشت: چنین اظهارات بیشرمانه و بیادبانهای رو نباید به پای همه خبرنگارها و روزنامهنگارها نوشت. اینها اظهارنظرهای شخصی هستند. بسیاری از روزنامهنگاران و خبرنگاران برای بهبود وضعیت کودکان کار فعالیت میکنند و به دنبال احقاق حقوق کودکان کار هستند.
https://twitter.com/behnam2k/status/1070755332668973057
کاربر دیگری به نام دریا بیدل نوشت: اینکه شما حق دارید اعتراض کنید که لباستون یاماشینتون کثیف میشه درست. ولی دوستان خبرنگار فکر نمیکنید پدیده کودکان کار خیلی فراتر از کثیف شدن شیشه ماشین شماست؟ خبرنگار وظیفه اش ارسال خشک وخالی خبراست,یا رسالت توجه به جامعه؟؟؟
https://twitter.com/darya_bidel/status/1070568605992017920
ظاهرا ماجرا به عذرخواهی و حذف توئیتهای این سه خبرنگار به پایان رسید
چند ساعت بعد عبدالرضا داوری در توئیترش نوشت: در گفتگو با خانمها فرانک آرتا و ملیحه حسینی برایم روشن شد که قصد و نیت آنان در نگارش توئیتهای کوت شده، سرکوب کودکان کار نبوده است و صرفا دچار لغزش قلم شدهاند. انصاف حکم میکند که بر اساس همین توضیحات، نقد توئیتهای آنان خاتمه یابد.
https://twitter.com/AbdolrezaDavari/status/1070936510130782208
البته تمام کامنت ها هم این چنین منتقدانه نبود. برخی از کاربران با محتوای توئیت های این سه خبرنگار اصلاح طلب همدلی کردند.
کاربری به نام نسترن نوشت: ترافیک و هوای تهران به قدر کافی کابوس هست ولی باور کن سر هر چراغ قرمزی ۱۰-۱۲ نفر میریزن سرت و یا شیشه ماشینت را کثیف میکنن یا به زور میخوان چیزی بهت بفروشن و در مواردی هم (برای خواهر خودم پیش اومد) کیف یا گوشیت را میدزدن
https://twitter.com/nastara31280482/status/1070543817462431747