به گزارش عصر شهروند، مسعود فراستی در برنامه شب گذشته «هفت»، در نقد فیلم مردن در آب مطهر که یکی از ۲۲ فیلم حاضر در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر است، اظهارداشت: «یک زمانی می‌خواهی یک چیزی بگویی اما خوب بلد نیستی و این خیلی فرق دارد با اینکه تو پشت نابلدی نمایی پنهان می‌شوی.»
او افزود: «این اصلا دیگر نابلدی نیست بلکه فیلمساز آگاهانه تبلیغ می‌کند. در فیلم قبلی باز هم رد این هست. اصلا توضیح باید به ما بدهد چرا اینها می‌خواهند به اروپا بروند و چون توضیحی نمی‌دهد، لحن فیلم کاملا گزارشی است.»
این منتقد با بیان اینکه فیلم باید نشان دهد که شما در چه شرایطی زیست می‌کنید که می‌خواهید مهاجرت کنید، گفت: «مثلا من در شرایطی زیست می‌کنم که امکان رشد من وجود ندارد و حالا این مساله می‌شود. دوماً، چرا فیلم هیچ کدام از شخصیت‌ها را نمی‌تواند بسازد؟ این فقط بلد نبودن نیست.»
فراستی ادامه داد: «من فیلم‌های دیگر این دوستان (برادران محمودی) را دیده‌ام و به نظرم فیلم آنها کیلومترها از دو فیلم آخر بهتر است؛ اما چطور می‌شود بلدیِ متوسط تو از بین می‌رود؟ موقعی که تو به چیزی باور نداری.»
او با بیان اینکه بلدی برادران محمودی از سینما به شدت نسبی و محدود است، افزود: «وقتی به چیزی اعتقاد داری این نابلدی را وتو می‌کند (پنهان و کمرنگ می‌کند) و وقتی به چیزی اعتقاد نداری نابلدی عیان و دو برابر می‌شود. الان فیلمسازانی هستند که پشت‌شان کلی فیلم است اما این میزان نابلدی در تکنیک از کجا می‌آید. از بی‌اعتقادی به مساله و سوژه.»
فراستی تصریح کرد: «به نظرم دوربین روی دست این فیلم برای پوشاندن همین عدم شخصیت‌پردازی، عدم میزانسن و نزدیک شدن به مساله است. دوربین در اتوبوس در تاریکی است و بعد سوژه‌ها یکی یکی حرف می‌زنند و مونولگ می‌گویند تا دوربین پیداشان کند. در تمام فیلم کلوزآپ‌ها بی‌موردند. دوستان نه معنای کلوزآپ را متوجه می‌شوند و نه حرکت دوربین را.»
او ادامه داد: «اینها (برادران محمودی) بچه‌های خوبی بودند که از دست رفتند و خودشان مقصر هستند و حداقل سینمایی را که داشتند را از دست دادند. اسیر فیلمسازی برای آن طرف و اسیر مارکت غیرسالم سینما شده‌اند.»
این منتقد سینما تاکید کرد: «به نظرم مشکل این دوستان بیش از بلد نبودن است؛ خودباختگی و جدا شدن از ملت است چون وقتی از ملت‌ات کات می‌شوی مجبوری خودباخته شوی.»
فیلم «مردن در آب مطهر» درباره مهاجرت افغان‌های افغانستان است که برای مدت کوتاهی در ایران مانده و قاچاقی به ترکیه و اروپا می‌روند. این فیلم به کارگردانی نوید محمودی و تهیه‌کنندگی جمشید محمودی ساخته شده است.
فارس
