در چنین شرایطی اداره‌کردن شهرها که باید مستقل از بودجه‌های دولتی و برپایه منابع درآمدی شهرداری‌ها انجام شوند هم چالشی فراگیر و مسئله‌ای به‌ویژه در مدیریت شهر تهران، پایتخت ایران، بوده است. سازمان گسترده، شمار قابل‌توجه کارکنان (نزدیک به ۷۰ هزار نفر مستقیم و بیش از ۱۳۰ هزار نفر در مجموع)، افزایش هزینه نگهداشت و مواد اولیه، نبود پشتیبانی دولتی و تنش‌های روانی و اجتماعی روزافزون شرایط را پیچیده کرده است. هنگامی که روایت‌های خانوادگی را بازخوانی کنیم، برایمان برخی چالش‌ها و نقش‌آفرینان هنگامه‌های دشوار چشمگیرتر می‌شوند. خانواده‌هایی که باید رویارویی با جنگ، ویرانی، ورشکستگی، سیل یا زلزله یا تنش‌های بزرگ عاطفی را تاب می‌آوردند، نمونه‌های موفق و ناموفق پیش‌روی ما می‌گذارند.
خیلی از نمونه‌های موفق به مدیر آشکار و در صدر شناخته می‌شوند ولی به‌راستی در هنگامه‌های سخت چگونه شیرازه خانواده‌ها یا در مقیاسی دیگر سازمان‌ها استوار مانده و کشتی از توفان به سلامت گذشته است؟ به یاد دارم که در میان دوستان خانوادگی که چالش‌های گاه‌و‌بی‌گاهی تجربه می‌کردند، درست در میانه ماجرا که چه‌بسا امید چندانی نبود و مسئله‌ها پیچیده‌تر شده بود این زن خانواده بود که استوار، بی‌ادعا و متمرکز نقشی انسجام‌بخش و راهگشا ایفا می‌کرد.
در میان خویشاوندان‌مان هم نمونه‌هایی سراغ داریم که در هنگام تنگدستی و دشواری هر آنچه از زینت و زیور داشته و هر‌چه را در توان و اعتبار بود، به کار آورده‌اند. مثل اینکه پشت هر مرد موفقی زنی استوار و وفادار ایستاده و البته شانه‌به‌شانه هر مردی که از هنگامه‌های سخت بگذرد، زنی همراه هست، شاید ریشه در همین تجربه‌ها دارد. در تاریخ ایران زمین هنگامی که جامعه به گیر‌و‌گرفتاری‌هایی دچار می‌شود، درست جایی که مردان را سیاست از نفس انداخته هم زنان با از جان و آبرو و زندگی مایه‌گذاشتن‌هایشان ورق را برگردانده‌اند.
اگرچه پاسخ و پیامدی که زنان از حضور و ایفای نقش و تسهیل‌گری‌شان دیده‌اند بیش‌گاهان ناروا و نامتناسب بوده ولی در پیچ‌های سخت تاریخی به‌ویژه زنان ایرانی نقشی بی‌مانند داشته‌اند. گواه این سخن نقش زنان در نهضت مشروطه و هم به بیان صریح بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی(ره) در انقلاب اسلامی و سامان‌یابی دوباره کشور بوده است. اگر همدلی و همراهی و مدیریت زنان نبود، گذار از هشت سال دفاع از میهن ناشدنی می‌نمود. در دهه‌های کنونی شمار زنان دانش‌آموخته در رشته‌های گوناگون و تخصص‌های زمینه‌های گسترده سرمایه‌ای گرانقدر فراهم کرده است؛ اگرچه پاسخی که زنان از بافت اجتماعی و زمینه‌های کسب‌وکار گرفته‌اند، هنوز نامتناسب است. ایران امروز با همه دشواری‌ها و در میانه تحریم‌های ظالمانه و سختی‌های همه‌گیری کووید۱۹ سرمایه‌ای تخصصی، نیروی انسانی بامهارت و پرشور و شهروندانی آگاه و مطالبه‌گر دارد.
زنان با وجود این دنیای مردانه مدیریتی کشور فرصتی دیگرگونه برای سامان‌دهی امور می‌توانند بیافرینند. زنان با باور به توانمندی‌های خویشتن، همراهی با یکدیگر، حضور در صحنه و ایفای نقش در بحران می‌توانند در این هنگام که بسیاری از مردان کارایی و نوآوری در اداره امور نشان نمی‌دهند، خوش بدرخشند و وضعیت سازمان‌ها به‌ویژه نهادهای ملی و شهری را بهبود بخشند. زنان در این برهه تاریخی تعیین‌کننده آینده هستند، زنانی که در ایران امروز باسوادتر، توانمندتر، آگاه‌تر و مطالبه‌گرتر از همیشه می‌خواهند در سرنوشت خود، جامعه و ایران نقش‌آفرین باشند. راه بهبود را این بار زنان می‌توانند هموار کنند. منبع
