گویا مشکل بر سر اضافه بار مسافران گمنام بوده است. در میانه این بحث و جدل شاید جملاتی رد و بدل شده که توجه مسافران عادی را به خود جلب می کند و یک نفر از این مسافران گمنام عکس می گیرد. تصاویر به دست فعالین مجازی می رسد و مسافران گمنام، شناسایی می شوند. زهرا مشیر، همسر رئیس مجلس شورای اسلامی، مریم قالیباف (دختر رئیس مجلس) و همسرش؛ امیررضا بحیرایی با مقداری بار از ترکیه با متصدی فرودگاه در حال صحبت بودند و احتمالا این خانواده برای خرید سیسمونی به ترکیه سفر کرده بودند.
انتشار تصاویری از خرید پوشاک خارجی توسط مسئولانی که شعار خودکفایی و حمایت از تولید داخل می دهند ، موضوع جدیدی نیست.
خود قالیباف در جریان مناظره انتخاباتی سال ۹۶ با انتقاد از روحانی گفته بود، وزیر آموزش و پرورش (دولت روحانی) می‌رود لباس بچه از ایتالیا می‌آورد، مردم شما فکر می‌کنید اقتصاد ما درست می‌شود ، هرگز !
اسفند ماه ۹۹ هم عبای روحانی که با پارچه ایتالیایی مورد انتقاد قرار گرفته بود .
پیشتر از آن در سال ۹۷ هم یک عکس از حداد عادل در حال خرید از یک فروشگاه پوشاک در لندن خبرساز شد. البته حداد عادل تصاویر منتشر شده را مربوط به سال ۸۷ و علت حضورش در فروشگاه پری مارک را خرید مختصر سوغاتی عنوان کرد .
در هر صورت این بار قرعه بی آبرویی به قالیباف افتاد وگرنه علاقه خانواده مسئولان و مدیرانی که شعار خودکفایی به خرید اجناس با کیفیت خارجی اگر از مردم عادی بیشتر نباشد ، قطعا کمتر نیست.
از امروز موافقان و مخالفان سیاسی در له یا علیه این موضوع داستان سرایی می کنند. عده ای آن را عملیات پیچیده منتقدان داخلی می خوانند و عده ای به آن منشاء خارجی می دهند و البته از نگاه برخی مقصر تمام این حاشیه ها فضای مجازی است!
هرچند در نگاه اول این تناقض گفتار و رفتار ، زشت و مزموم و ناپسند است اما اگر با نگاه اقتصادی به موضوع توجه شود باید گفت در دنیای مزیت های نسبی ، خودکفایی شعاری است که قابلیت عمل و اجرا ندارد.
سیاست خودکفایی اولین بار در قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی توسط مرکانتیلیست ها مطرح شد. این سیاست روشی است برای حداکثر سازی صادرات و حداقل کردن واردات. این اعتقاد که همه چیز باید در داخل تولید شود انگیزه ای برای کشورهای اروپایی بود تا به طور مستقیم به استعمار کشورهای دیگر بپردازند.
به گزارش عصرشهروند، سیاست های مرکانتیلیستی در نهایت به افزایش قدرت دولت و اقتصادی دولتی می انجامد. اما پس از پیدایش علم اقتصاد و ظهور اقتصاددانان کلاسیک به حاشیه رانده شد. ریکاردو نشان داد تجارت و مبادله کالا موجب افزایش رفاه برای هر دو کشور می شود. دیوید هیوم عقیده داشت که خودکفایی ممکن است در کوتاه مدت وضعیت تجاری را بهبود ببخشد ولی در بلند مدت به زیان کشور منتهی خواهد شد.
آدام اسمیت هم در کتاب ثروت ملل خود به سیاست های مرکانتیلیستی در مورد تجارت انتقاد کرد و به آن اشکالاتی وارد دانست. وی اعتقاد داشت تقسیم کار در سطح بین الملل باعث تخصص کامل کشورها در تولید کالاهای مختلف می شود.
البته منظور از خودکفایی تولید کالا به هر شکل و با هر قیمت تمام شده می باشد وگرنه تولید در کالاهایی که کشورها در آن مزیت نسبی دارند ، خودکفایی نامیده نمی شود. سیاستهای مطلق گرایش به خودکفایی طی سالهای گذشته نه تنها منجر به خودکفایی نشده است بلکه در نتیجه سیاستهای دولت در صادرات کالاهایی که در آن مزیت نسبی داریم هم موفق نبوده ایم.
رفتار دوگانه برخی مسئولان و مدیران دولتی که مختص جناح خاصی هم نیست نشان می دهد هرچند این افراد شعارهای خودکفایی و حمایت از تولید داخل می دهند اما خانواده کیفیت برخی کالاهای خارجی را به داخلی ترجیح می دهند و این دلیل محکمی است بر شکست سیاستهای خودکفایی مطلق
