مسائل جدیدی در تهران در حال رخ دادن است که رشد شتابان جمعیتی، یکی از آن موارد به شمار می‌رود و جمعیت پایتخت در طول یک قرن ۴۳ برابر شده است؛ این درصورتی است که جمعیت کشور تنها ۸برابر رشد کرده و این تغییر بزرگ بوده است. سهم این جمعیت و تحلیل آن و اتفاقاتی که در تهران رخ داده، مهم است. رشد جمعیت شهرهای پیرامونی شهر تهران نیز یکی از تبعات این افزایش جمعیت است. به واسطه گران بودن قیمت مسکن در تهران، جمعیت به شهرهای پیرامونی رفته و اگر برای این مشکل فکری نشود با چند چالش مواجه می‌شویم؛ یکی از این چالش‌ها ایجاد شهرهای پیرامونی است.
با ادامه این روند، شهرهای پیرامونی اطراف تهران بزرگ و بزرگ‌تر می‌شوند و با پدیده حاشیه‌نشینی و شهرهای اقماری روبه‌رو هستیم. بر همین اساس هر روز شاهد رفت‌وآمد جمعیت از اطراف تهران به تهران و برعکس هستیم؛ به‌طوری‌که در طول روز جمعیت تهران بیش از ۹میلیون می‌شود و به ۱۲ تا ۱۵میلیون نفر می‌رسد. راهکارهای مختلفی برای محدودسازی جذب جمعیت و رشد حاشیه‌نشینی وجود دارد.
به‌طور نمونه تهران به اندازه کافی دانشگاه دارد و صدور مجوز دانشگاه‌های بیشتر که خود جاذب مهاجر است، باید با محدودیت‌های بیشتری روبه‌رو باشد. به جای اینکه به فکر انتقال شهر تهران باشیم باید به تمرکززدایی سیاسی و اقتصادی از شهر تهران بیندیشیم و به جای ایجاد شهرهای جدید بخشی از امکانات پایتخت را باید به شهرک‌های اطراف ببریم تا مهاجرت منفی را داشته باشیم .
ساماندهی دستفروشان از دیگر سیاست‌هایی است که می‌تواند مانع افزایش جمعیت در تهران باشد؛ چراکه خیلی از آنان از شهرهای دیگر به تهران می‌آیند، اما می‌توان بازار روز ایجاد کنیم و جلوی گسترش دستفروشی را بگیریم. با چنین روش‌هایی می‌توان برای کانون‌های جذب مهاجران محدودیت ایجاد کرد . منبع
