برخی از داروهای شیمی‌درمانی مانند «میتومایسین» رادیکال‌های آزاد در بدن تولید می‌کنند و باعث عوارض جانبی زیادی می‌شوند. کورکومین؛ ماده اصلی گیاه زردچوبه خواص آنتی‌اکسیدانی دارد و ممکن است در صورتی که به همراه این داروها مصرف شود، باعث کاهش عوارض این دارو شود.
میتومایسین یک ماده ضد تومور و ضد قارچ است که از نوعی باکتری استخراج می‌شود. این ماده باعث مرگ سلول‌های سرطانی می‌گردد و از آن به عنوان یک داروی شیمی‌درمانی در سرطان‌های مختلف استفاده می‌شود.
زردچوبه گیاهی است که برخی کشورها مانند ایران و هند از ساقه‌زیرزمینی یا ریزوم آن‌ها به عنوان ادویه استفاده می‌کنند. از دیرباز در طب سنتی از زردچوبه به عنوان درمانی برای بیماری‌های مختلف استفاده می‌کردند. مطالعات زیادی تاثیرات ضد التهابی، ضد روماتیسمی، ضد سرطانی، ضد میکروبی و فعالیت‌های محافظت‌کننده کبد این ترکیب را تایید کرده‌اند.
یکی از ویژگی‌های مثبت زردچوبه این است که حتی در میزان زیاد نیز در بدن سمیت ایجاد نمی‌کند. همین ویژگی باعث می‌شود که این ادویه گزینه‌خوبی برای پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلف مثل سرطان باشد. به همین خاطر محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دانشگاه علوم پزشکی تهران، تاثیر کورکومین را بر عوارض داروی شیمی‌درمانی میتومایسین، بررسی کردند.
پژوهشگران برای انجام این تحقیق از سلول‌های سرطان مثانه در شرایط آزمایشگاهی استفاده کردند و تاثیر میتومایسین را به تنهایی و همزمان با کورکومین بر روی آن‌ها مورد بررسی قرار دادند.
در این پژوهش مشاهده شد که کورکومین سمیت میتومایسین را بیشتر کرد و باعث شد که این دارو حتی در غلظت‌های پایین نیز بیشترین تاثیر را داشته باشد. همچنین کورکومین میزان شکستگی DNA سلول‌ها را هم کاهش داد و این نشان‌دهنده‌خاصیت آنتی‌اکسیدانی بود.
نتایج این پژوهش که در آخرین شماره نشریه‌نانوپزشکی (Nanomedicine Journal) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد منتشر شده است، نشان داد که استفاده همزمان کورکومین و میتومایسین موثرتر از درمان تنها با میتومایسین است.
به گفته دکتر بیژن ملائکه نیکویی؛ استاد مرکز تحقیقات نانوفناوری دانشگاه علوم پزشکی مشهد و پژوهشگر ارشد این تحقیق: «خاصیت آنتی‌اکسیدانی کورکومین می‌تواند سلول‌ها را از عوارض جانبی میتومایسین محافظت کند اما برای فهمیدن این تاثیر و مکانیسم‌های سمیت سلولی کورکومین به تنهایی و همزمان با میتومایسین در درمان سرطان مثانه، مطالعات بیشتری باید انجام گیرد».
